مرد دوزخی

عاقا اینها رفتند ولی هنوز گندکاریهاشون رو میشه... اعصاب مصاب مارو خورد میکنن جان تو

"دزدیده چون جان" می­رود اندر میان پیرهن

آن دوزخی مردی که او آتش بر این کرباس زد

تا از جهنم آمد و آرامش ما را که دید

حرف از عبور کشور از این دوره حساس زد  

رکود

گفت کشور باز رد شد از رکود

او نگفت این راز رد شد از رکود

این کلنگی خانه در نُه ماه و نیم

گشته شد نوساز رد شد از رکود

این رکودِ گفته چون کابوس بود

مثل خواب ناز رد شد از رکود

زندگی مانند نان، یارانه­ ای است

نانِ هر خَبّاز رد شد از رکود